KILKA SŁÓW WSTĘPU

Bielsko-Biała leży na południu Polski u stóp Beskidów, nad rzeką Białą, przez wieki oddzielającą historyczny Śląsk od Małopolski. Jest stolicą regionu zwanego od kilku dekad Podbeskidziem. Jeszcze do niedawna było drugim po Łodzi centrum włókiennictwa.

Bielsko-Biała formalnie powstało w 1951 roku z połączenia położonego na Śląsku Cieszyńskim Bielska, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z przełomu XIII i XIV wieku oraz małopolskiej Białej założonej w końcu XVI wieku.


Już od wczesnej nowożytności dzieje Bielska związane były z wyrobem tekstyliów. Najprężniejszymi cechami rzemieślniczymi w mieście był cech sukienniczy (założony w roku 1565) i tkacki. Do innych znaczących gałęzi gospodarki należały produkcja ceramiczna, browarnictwo i handel rozkwitający dzięki przygranicznemu położeniu.


Złoty wiek Bielska i Białej przypadł na drugą połowę XIX wieku. Obok fabryk powstawały eleganckie wille bogatych przemysłowców, pełne przepychu kamienice i gmachy publiczne inspirowane architekturą Wiednia, do czego nawiązuje popularne do dziś powiedzenie Mały Wiedeń.
Bielsko-Biała to region wielu atrakcji. Miasto urzeka malowniczymi zakątkami i zachwyca architekturą z XIX i XX wieku. W szczególności warto zobaczyć liczne budynki dawnych fabryk, położone na zielonych skwerach kościoły dwóch wyznań, oraz Stare Miasto z późnobarokową i klasycystyczną architekturą.

Zdjęcie miejsca nr 1

Teatr Polski w Bielsku-Białej.

Zdjęcie miejsca nr 2

Kolej linowa na Szyndzielnię.

Zdjęcie miejsca nr 3

SFERA nad rzeką Białą – architektura postindustrialna.