Wiadomo, że Daniel Mietel był wielkomieszczaninem i kupcem. Urodził się w Kluczborku 15 listopada 1756 roku. Przez 13 lat był mężem Evy Rosiny Koschin. Miał z nią syna, który przeżył zaledwie rok, a sam zmarł po długotrwałej chorobie 20 lipca 1797 roku w wieku nieco ponad 40 lat.

Pomnik wystawił mu przyjaciel o nazwisku Fleicher, podpisany pod wierszem wykutym na cylindrycznym słupie z piaskowca. Przyjaciel, który swój żal po stracie wyraził w formie pełnych rozpaczy strof.

Nagrobek Daniela Mietela ma ponad trzy metry wysokości i formę cylindrycznego słupa ustawionego na murowanym postumencie. Słup zamknięty jest u góry gzymsowaną nakrywą, a całość wieńczy dekorowana kirem, kamienna urna. Pomnik jest typowym przykładem sztuki klasycystycznej, w której wyraźnie widać podziw dla starożytnych form i architektonicznych detali. W początkowej fazie klasycyzmu powstające wtedy obiekty były statyczne. Ale wraz z rozwojem romantyzmu, w pierwszej połowie XIX wieku, nadawano im cech indywidualnych o dużym ładunku emocjonalnym. Przejawem tego jest właśnie wykuty na pomniku kupca wiersz - elegia.