Dużej przebudowy, w stylu neoklasycystycznym, budowla doczekała się dopiero w latach 1848–1849. Stała się wtedy trzykondygnacyjna, a z pierwotnej, gotyckiej bryły, zachowano tylko zachodnią i północną jej ścianę oraz wieżę.

W czasie II wojny znów został mocno uszkodzony. W roku 1959 tutejszy ratusz wpisano do rejestru zabytków. A odbudowy po wojennych zniszczeniach podjęto się dopiero w latach 1963-1966. Wykonano ją według projektu Michała Witwickiego. Nowoczesną na tamte czasy architekturę połączono podczas prac z reliktami poprzednich epok ocalałymi ze zniszczeń.

Wokół Ratusza, w rynku, zachowała się dawna architektura. Pięknie prezentują się zabytkowe kamienice. I jest ich prawie 270. Pochodzą z okresu od  XV do końca  XIX wieku. I, co ciekawe, są usytuowane na zrębach średniowiecznego układu przestrzennego. Rozplanowanie ulic pochodzi z XIII w., a na pierzejach części elewacji kamienic zachowały się renesansowe portale. Zabytkową część miasta tworzą również kościół, zamek i dość dobrze, zachowane mury obronne otaczające miasto.