Budowano ją w dwóch etapach – stanowiska 1 do 4 w 1907 roku, a 4 do 8 w roku 1909. Tutaj dokonuje się przeglądów i napraw lokomotyw, ale też eksponuje najcenniejsze, nieczynne już parowozy będące obiektami muzealnymi. Wewnątrz, na każdym stanowisku, widać kanały rewizyjne.
Dzięki nim można przeprowadzić kompleksową naprawę parowozu. A ten zawsze wjeżdża do hali tyłem! Dlaczego? Aby wydobywający się z komina dym mógł być odprowadzony na zewnątrz. Służą do tego dymochłony umiejscowione w dachu tuż przy bramach wjazdowych.
Visit Social media:
Share Social media: