Pierwsze wzmianki nt. budowy murów pochodzą z 1384 i 1418 roku. W ciągu wieków fortyfikacje te strzegły grodu, podobnie jak wartki nurt rzek Odry i Osobłogi. Nie ustrzegły jednak krapkowiczan od wszystkich nieszczęść. Nie pomogły choćby w roku 1428, kiedy husyci zdobyli i splądrowali miasto. Albo w 1722 roku, gdy strawił je wielki pożar. W XIX wieku mury zostały niemal całkowicie rozebrane, Baszta zachowała się jednak, a w 2007 roku otrzymała ogólnopolskie wyróżnienie „Zadbany zabytek Anno Domini 2007”. Wielowiekowy mur, choć zostały już tylko jego szczątki, wciąż jednak pobudza wyobraźnię. Po dziś dzień w Krapkowicach krążą legendy, że basztę i tutejszy zamek łączy ciąg podziemnych korytarzy. W odrestaurowanej z dbałością o najmniejszy szczegół budowli znajdują się dziś: galeria prac lokalnych artystów; taras widokowy, z którego przy dobrej pogodzie widać Górę św. Anny oraz punkt informacji turystycznej. A przed basztą jest infokiosk i makieta przedstawiająca Krapkowice z roku 1750 opisana także alfabetem Braille’a.