Jednak już wcześniej na terenie dzisiejszego Grodkowa istniała osada.

Prawa miejskie Grodków uzyskał w 1268 roku. W roku 1289 Rusini sprowadzeni jako sojusznicy przez Władysława Łokietka i Bolesława płockiego w wojnie o tron krakowski, spustoszyli ziemie Henryka Probusa, w tym Grodków.  Od roku 1344 miasto stało się częścią biskupiego księstwa nyskiego.

W latach 1428 i 1430 Grodków padł ofiarą wojen husyckich, a w 1449 wielkiego pożaru, który zniszczył całą zabudowę. W 1467 miasto zostało odbudowane na prawie magdeburskim. Niestety pożary nawiedzały Grodków jeszcze nie raz. Zniszczenia przyniosła również wojna trzydziestoletnia, kontrybucja i epidemie, a następnie wojny śląskie i napoleońska.

Pożar w 1833 ponownie zniszczył miasto i zahamował jego rozwój. Produkowano w nim głównie cygara i papierosy, działał też młyn. W drugiej połowie XIX w. miasto przeżywało okres intensywnego rozwoju, powstała fabryka zabawek, browar i teatr. Wokół dawnych murów miejskich wytyczono promenadę, przy której wzniesionych został szereg budynków publicznych oraz prywatne wille.

Niestety, w wyniku II wojny światowej miasto zostało zniszczone w ponad 60%.

Do najważniejszych zabytków należą: stare miasto wraz z zabytkowym ratuszem, kościół św. Michała Anioła z XIII wieku, oraz fragmenty XIV-wiecznych murów miejskich.