W 1428 roku, po najeździe Husytów, mury wzmocniono i dodano w ich koronie zadaszone ganki dla strzelców. Fortyfikacja Grodkowa była zresztą wzmacniana przez lata. Ewolucję fortyfikacji widać gołym okiem. Mury obronne w dolnej kondygnacji do wysokości około 4 metrów zrobiono z kamienia polnego, natomiast w górnej kondygnacji z cegły.

Od momentu powstania do połowy XVIII wieku bramą więzienną zarządzała Rada Miejska. W czerwcu roku 1747 odkupił ją od miasta Frantz Fiedler. On także, za stosownym wynagrodzeniem 13 talarów rocznie, zaczął kierować więzieniem. W 1857 roku w Grodkowie wybudowano nowe więzienie, a władze miejskie zrezygnowały z usług baszty. Jej ówczesny właściciel za zaprzestanie swej działalności otrzymał odprawę w wysokości 300 talarów.

Nieco wcześniej natomiast zaczęto częściowo rozbierać mury, które przeszkadzały w funkcjonowaniu szybko rosnącego miasta. Bramę Nyską oraz Wrocławską wyburzono. Dwie pozostałe oraz tę właśnie bramę więzienną zdecydowano się na szczęście zachować ze względu na dużą wartość historyczną.