NARRATOR I: Powiadają, że działo się to w roku pańskim 1601... późną jesienią, może wczesną zimą... gdy noce były długie i ciemne...
NARRATOR II: ...wtedy to - raz po raz, dzień po dniu - mieszkańców bolkowskiego podgrodzia zaczął nękać upiór...
NARRATOR I: ... pod osłoną nocy wślizgiwał się do zamkniętych domów, gdy strudzeni mieszkańcy zapadali w sen i... dusił, a potem wysysał krew!
NARRATOR II: ...nie pomagały czuwania, modlitwy i zaryglowane drzwi... Upiór atakował znienacka. Jego ofiarą najczęściej padały młode dziewczęta...
NARRATOR I: Na mieszkańców Bolkowa padł blady strach. O zmroku zamykali szczelnie okna i drzwi. Czuwali i pilnowali, zwłaszcza dzieci...
NARRATOR II: Na nic. Upiór wciąż grasował. Siał strach i śmierć. A wieść o nim niosła się coraz dalej i dalej...
NARRATOR I: Aż wreszcie dotarła do cesarskiego dworu w Wiedniu. Dwór zadziałał natychmiast.
NARRATOR II: Cesarz wysłał do Bolkowa zacną komisyję, która miała sprawę rozeznać i rozstrzygnąć.
NARRATOR I: Komisyja pracowała pilnie, w dzień i w nocy. Zajrzała w każdy zakamarek zamku, przejechała okoliczne wsie i lasy. Przeszła pola i zagrody.
NARRATOR II: A po nocach czuwała przy najpiękniejszych dziewicach, czekając na upiora.
NARRATOR I: Wreszcie... nakryli go! Przy blasku świec złapali na gorącym uczynku, gdy równo o północy - wściekły i wygłodniały - chciał udusić kolejne dziewczę!
NARRATOR I: Ów upiór miał postać kobiety. Włosy miał czarne, poskręcane, pełne liści i gałązek. Twarz sino-zieloną, a oczy zalane krwią i płonące.
NARRATOR II: Następnego ranka komisyja znów rozpytała miejscowych. I okazało się, że przed rokiem zmarła w Bolkowie kobieta, która mieszkała przy zamkowym murze i podobno parała się czarami.
NARRATOR I: Gdy odkopano jej grób okazało się, że wygląda... lepiej niż za życia. Twarz miała rumianą, nie trupiobladą. Skórę młodzieńczą, nie pokiytą zmarszczkami. A usta czerwone i jakby... uśmiechnięte...
NARRATOR II: Nie było wątpliwości, że to ona jest winna.
NARRATOR I: Zgodnie z zaleceniami komisji Czarownicę natychmiast spalono na stosie.
NARRATOR II: I ataki upiora ustały jak ręką odjął... A mieszkańcy Bolkowa znów mogli w spokoju przesypiać noce.