Od 1740 roku Rybnik był w granicach Prus. W 1788 r. państwo rybnickie zostało odkupione przez króla Fryderyka Wilhelma II i przeszło na własność skarbu pruskiego. Od 1818 roku utworzono powiat rybnicki z siedzibą w Rybniku. Na obszarze należącym obecnie do miasta od końca XVIII wieku rozwijało się górnictwo węgla kamiennego i inne gałęzie przemysłu. Po I wojnie światowej mieszkańcy miasta i powiatu aktywnie uczestniczyli w powstaniach śląskich, a Rybnik był jednym z głównych ośrodków konspiracyjnych przygotowań do kolejnych zrywów powstańczych. Oficjalnie powrócił do Polski w lipcu 1922 roku. W okresie międzywojennym Rybnik pozostał miastem powiatowym. Liczył już wtedy 28 500 mieszkańców i ulegał intensywnym przeobrażeniom. W ich wyniku zyskał opinię najpiękniejszego obok Poznania miasta w Polsce. Miasto zostało wyzwolone 26 marca 1945 roku. Po wojnie zniszczenia szybko usunięto i zaczął się okres niebywałego rozwoju miasta, jako ośrodka dyspozycyjnego i usługowego dla silnie inwestowanego Rybnickiego Okręgu Węglowego. Poza przemysłem rozwijała się oświata, kultura, sport i rekreacja. W wyniku przeprowadzonej reformy administracyjnej w latach 70. Rybnik powiększył się terytorialnie o kilka przyłączonych podrybnickich wsi i miasteczek. W latach 90. Rybnik stał się miastem o nowoczesnym obliczu z 27 dzielnicami i z perspektywami wszechstronnego rozwoju. Aktualnie pełni rolę naturalnego centrum kulturalnego, handlowego, gospodarczego i edukacyjnego dla okolicznych gmin. Uważany jest za niekwestionowanego lidera Okręgu Rybnickiego. Dzięki walorom turystycznym i historycznym, potencjałowi gospodarczemu i zasobom kadrowym miasto jest magnesem przyciągającym zarówno turystów jak i inwestorów krajowych i zagranicznych.