To właśnie z węgierskim dworem Władysław związał swoją fortunę. Z sukcesem, bo dzięki zaangażowaniu Ludwik mianował go w 1367 roku palatynem  - najważniejszą wówczas po królu osobą na Węgrzech. Była to też bardzo intratna posada.

Potem Władysław został namiestnikiem króla na Rusi Halickiej. Krótko był też wielkorządcą Polski, aż wreszcie dostał Kujawy Inowrocławskie i ziemię dobrzyńską. Miał opinię władcy gospodarnego. Tam, gdzie rządził, pozostawiał po sobie lokowane wsie i miasta, założone kuźnice i rzesze kolonistów, zbudowane zamki i klasztory.

Książę zmarł w 1401 roku i został pochowany w podziemiach tutejszego klasztoru ojców Franciszkanów.

W Opolu posiadał zamek, zwany górnym. Została po nim tylko wieża i fragment muru. Dziś przyjmuje się, że książę Władysław postawił go w latach 1382-1387. Po wygaśnięciu rodu opolskich Piastów budowla podupadła tak, jak pozostawione bez władców miasto i księstwo… W końcu zrujnowany kolejnymi pożarami zamek rozebrano w XVII wieku. Zrekonstruowana niedawno wieża to ledwie cień dawnych wspomnień i świetności tego miejsca.